Όπως σημειώνει ο Δρ. Κοκσίδης οι πολιτικές «ήπιας» ισχύος αποτελούν συμπλήρωμα των παραδοσιακών πολιτικών «σκληρής» ισχύος που στηρίζονται στη στρατιωτική, διπλωματική και οικονομική εξάρτηση. Στο δεύτερο μέρος της έρευνας εξετάζει πως εφαρμόζονται αντίστοιχες πολιτικές στο χώρο των Βαλκανίων και πιο συγκεκριμένα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Κόσσοβο, με κύριους αποδέκτες τις εκεί μουσουλμανικές κοινότητες. Μέσα από μια τέτοια πολιτική, η Τουρκία επιχειρεί να ενισχύσει την πολιτική και οικονομική της επιρροή σε μια περιοχή κρίσιμη για τις νεο-οθωμανικές της φιλοδοξίες, καθώς εκεί διαβούν μουσουλμανικοί αλλά και τουρκογενείς πληθυσμοί με τους οποίους η Άγκυρα επιχειρεί να οικοδομήσει μια σχέση ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας.
Στην έρευνα του ο Δρ. Κοκτσίδης εξετάζει αναλυτικά τα μέσα που χρησιμοποιεί η Τουρκία προκειμένου να προωθήσει την επιρροή της στην περιοχή, μέσα από μια πολυδιάστατη πολιτική που κινητοποιεί εργαλεία και μηχανισμούς που έχει εγκαθιδρύσει, για την προαγωγή της θρησκευτικής και πολιτιστικής διπλωματίας. Καταληκτικά, ο Δρ. Κοκτσίδης επιχειρεί μια συγκριτική ανάλυση ως προς το πώς εφαρμόζονται αυτές οι πολιτικές στον χώρο των Βαλκανίων και στην Κύπρο, καταθέτοντας εξαιρετικά ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις.
