Το 1987, μέσω του Brundtland Report, δόθηκε προτεραιότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη. Ειδικότερα, έγινε λόγος για τις «αλληλένδετες κρίσεις» της μελλοντικής παγκόσμιας πρόκλησης, μεταξύ των οποίων ανήκουν η φτώχεια, η άνιση ανάπτυξη, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η εξάντληση των πόρων, οι οικονομικές κρίσεις και η μη βιωσιμότητα. Ακολούθως, προκρίθηκε ο εντοπισμός και η διόρθωση των θεσμικών κενών, ενώ δόθηκε έμφαση στους ενεργειακούς και περιβαλλοντικούς στόχους και ιδίως στη διεθνή συνεργασία, τη θεσμική μεταρρύθμιση και την κοινή διαχείριση των πόρων. Τέλος, βάσει του αρ. 106, κλήθηκε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, κατόπιν σχετικής εξέτασης, να μετατρέψει την παρούσα έκθεση σε πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη.