Μια πιο προσεκτική ανάλυση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο καταδεικνύει ότι ενώ το άρθρο 42(7) θα μπορούσε, θεωρητικά τουλάχιστον, να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο αποτροπής, πρακτικά μπορεί να έχει ακούσιο αρνητικό αντίκτυπο. Δηλαδή, θα μπορούσε δυνητικά να ωθήσει επιθετικά και αναθεωρητικά (revisionist) κράτη να εμπλακούν σε υβριδικές εχθρικές ενέργειες που οδηγούν σε αστάθεια και ανάπτυξη γκρίζων ζωνών, χωρίς ωστόσο να ξεπεράσει το τι θα μπορούσε να θεωρηθεί παραδοσιακά ως ένοπλη επιθετικότητα. Αυτό το σύντομο άρθρο διερευνά την εν λόγω τάση, καθώς και τους λόγους που το άρθρο 42(7) της ΣΕΕ είναι ένα χρήσιμο, αν και ανεπαρκές, «αποτρεπτικό εργαλείο» για την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα για την αντιμετώπιση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.