Στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη η οποία έλαβε χώρα το διάστημα 3-14 Ιουνίου 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο (γνωστή και ως “Earth Summit”), διαπιστώθηκε ότι η βιώσιμη ανάπτυξη ήταν ένας εφικτός στόχος ενώ αναγνωρίστηκε ότι η ενσωμάτωση και η εξισορρόπηση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβληματισμών για την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, είναι ζωτικής σημασίας και συγχρόνως, απαιτεί την υιοθέτηση ενός διαφορετικού τρόπου παραγωγής, κατανάλωσης, λήψης αποφάσεων και εν γένει διαμόρφωσης του τρόπου ζωής και της καθημερινότητας. Ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της Διάσκεψης αυτής, ήταν η διαμόρφωση της Agenda 21, ενός προγράμματος δράσης που αφορούσε την αντιμετώπιση των τότε υφιστάμενων προβλημάτων και την προετοιμασία για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα μέσα από την κοινή συναίνεση των κρατών για συνεργασία για την ανάπτυξη και το περιβάλλον. Τέλος, μέγιστης σημασίας υπήρξε, μεταξύ άλλων, η διαμόρφωση της «Διακήρυξης του Ρίο για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη», η σύσταση της Επιτροπής για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (Commission on Sustainable Development) και κυρίως, η σύναψη των 3 Συμβάσεων: πρόκειται για τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, αυτή αντίστοιχα για τη βιοποικιλότητα και τη Σύμβαση-Πλαίσιο για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC). Το περιεχόμενο της τελευταίας δε, αποτελεί την προτεραιότητα του διεθνούς συστήματος.