Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και εν γένει η κυπριακή έννομη τάξη όπως αυτή θεσπίστηκε δια της εγκαθίδρυσης του κυπριακού κράτους το 1960, είχε ένα ξεκάθαρο προσανατολισμό προς την κατεύθυνση της διατήρησης της ισορροπίας ανάμεσα στην ελληνική και τουρκική κοινότητα, στον τρόπο άσκησης των κρατικών εξουσιών, ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Η λογική του αλληλοελέγχου μεταξύ των δύο κοινοτήτων, στην οποία και στηρίχτηκε το Σύνταγμα λειτούργησε σαφώς, εξ αρχής, εις βάρος της εφαρμογής ενός ουσιαστικού κράτους δικαίου. Με την εκτροπή, δε, της συνταγματικής τάξης, η οποία ακολούθησε την αποχώρηση της τουρκικής κοινότητας από την κρατική μηχανή και την συνακόλουθη εφαρμογή του ‘’δικαίου της ανάγκης’’, το ζήτημα της έλλειψης κρατικών δομών οι οποίες να εδράζονται με τρόπο σαφή στις αρχές της διαφάνειας και στις οποίες να υφίστανται λειτουργικοί μηχανισμοί ελέγχου και αλληλοελέγχου των κρατικών εξουσιών, κατέστη κάτι περισσότερο από εμφανές. Η παρούσα μελέτη...
Ερευνητικός Συνεργάτης (Research Associate)
Sign up to receive email updates about courses
Εγγραφειτε στο Ενημερωτικό Δελτίο για να λαμβάνετε ενημερώσεις μέσω email.